Willeke Alberti, zangeres/actrice

Geboren op het randje van de Tweede Wereldoorlog beseft zangeres Willeke Alberti maar al te goed hoe dankbaar ze is voor haar leven in vrijheid. Op 16 september 2016 zong ze in de Bridge to Liberation Experience in Arnhem, de stad waar haar grootouders een pension hadden en ze vele gelukkige jeugdjaren doorbracht.

“Ik ben geboren op 3 februari 1945, tegenover theater Carré, en heb de bevrijding in mei ’45 mijn hele leven lang mogen vieren. Ik groeide weliswaar op in het naoorlogse Amsterdam, maar bracht een groot deel van mijn jeugd door in Arnhem. Mijn oma en opa runden daar pension Delita, vlak langs de spoorlijn.

Mijn vader was destijds een beginnend zanger en mijn moeder hielp oma in het pension. Er was altijd familie in de buurt: tantes, ooms − heel gezellig. Mijn neven en nichten wonen trouwens nog steeds in Nijmegen en Arnhem.

Ik heb altijd ademloos geluisterd naar de oorlogsverhalen van mijn oom en tantes. Mijn ouders spraken niet zoveel over de oorlog en ik weet eigenlijk niet waarom. Dat had ik ze graag nog even gevraagd…”

Canadese soldaat

“Mijn tante Willy was getrouwd met een Canadese soldaat, die ze in de oorlog voor het eerst ontmoette in Arnhem. Jimmy McPolin, Canadees van Ierse afkomst, was als soldaat naar Arnhem gekomen en logeerde tijdelijk in het pension van mijn oma. Daar werkte mijn tante Willy in de huishouding. Een prachtige vrouw, net als mijn moeder overigens. Oom Jimmy was direct van haar onder de indruk.

Als verpleegster werd Willy in de oorlog eerst naar Amerika uitgezonden en later naar Canada. Het ongelooflijke toeval wil dat ze Jimmy daar opnieuw tegenkwam, in zijn woonplaats Toronto. Hij wilde dolgraag met haar trouwen en tante Willy, die een stuk jonger was, vroeg en kreeg wijze raad van haar ouders. “Het is een goeie jongen; ik vertrouw ‘m”, was de reactie van mijn opa.

Ze zijn meer dan vijftig jaar getrouwd geweest; oom Jimmy is al jaren geleden overleden. Al die tijd zijn ze in Canada blijven wonen, al heeft ze in het begin best heimwee gehad.

Met haar humor en haar positiviteit is Willy mijn lievelingstante. Als we elkaar bellen – ze is 93, maar nog verbazingwekkend fit – klinkt ze alsof ze twintig is.”

Discipline: Interviews